Balans tussen verantwoordelijkheid en uitvoerbaarheid: een centraal thema in de financiële sector. Sinds de crisis in 2008 is het systeem versterkt met hogere buffers en strenger toezicht. Toch blijft de vraag: wanneer zijn we voldoende beschermd en wanneer slaan we door? Neem witwassen: banken dienen verantwoordelijkheid te nemen, maar worstelen met regeldruk.

​

​Tegelijkertijd vraagt de sector om voorspelbaar beleid, omdat zij steeds vaker worden verrast. Een voorbeeld hiervan is het pensioendossier: na meer dan tien jaar onderhandelen ligt er een akkoord en bevindt Nederland zich in de transitie. En ineens was de politieke discussie weer springlevend door een voorstel van NSC. Een vergelijkbare beweging zien we bij de duurzaamheidsregels. Bedrijven troffen voorbereidingen voor de CSRD, accountants richtten zich op hun controleplicht en de AFM maakte zich op voor toezicht. Maar door de toenemende kritiek op regeldruk wordt de CSRD alweer herzien voordat deze geïmplemeteerd is.

​

Daarbij verschuift de regie steeds verder naar Brussel; de plannen voor een Europese kapitaalmarktunie versterken die trend. Door financiële markten beter te integreren wil de EU bedrijven beter toegang geven tot financiering en burgers meer mogelijkheden bieden om vermogen op te bouwen. Dit past in de bredere wens om minder afhankelijk te zijn van financiële diensten buiten de EU en strategische autonomie op te bouwen.

​

Banken, pensioenfondsen, toezichthouders, verzekeraars en fintechs zoeken hun weg in dit internationale speelveld. Bureau Malieveld helpt hen daarbij, met een scherpe positionering en oog voor de invloed die Nederland in Brussel kan uitoefenen.